wtorek, 17 czerwca 2014

Naparzanie na ekranie ( 1 ) - Operacja Dragonfire


Rok produkcji: 1989
Długość serii: 5 odcinków ( jako część 1 sezonu DIC )

"Operaration Dragonfire" to kolejna po serialu SUNBOW i pełnometrażowym G.I.JOE: THE MOVIE ( pol. "Akcja G.I.Joe" ) odsłona batalii amerykańskich komandosów z dążącą do podbicia świata militarną organizacją terrorystyczną - Cobra. 
Po wydarzeniach z Filmu, imperator Cobry - Serpentor, zdołał odbudować swe siły i zamierza rozprawić się raz na zawsze z wszelkim oporem za pomocą potężnej energii ukrytej we wnętrzu ziemi - Dragonfire ( Smoczy Ogień )
Jednocześnie część z jego podwładnych spiskuje przeciw niemu by przywrócić do władzy ( i człowieczej formy ) swego dawnego dowódcę - Komandora Cobry, zaś szyki G.I.Joe krzyżuje znajdujący się w ich szeregach zdrajca...


Należałoby rozpocząć od tego, że zazwyczaj "Dragonfire" wlicza się do odcinków pierwszego sezonu G.I.JOE w wydaniu DIC (1989-1992). Teoretycznie więc nie powinienem poświęcać jej osobnego wpisu a potraktować jedynie jako część większej całości.
Jednakże ze względu na to, że "całość" ta jest zwyczajnie fałszywa, bo Dragonfire różni się niemal pod każdym względem od kolejnych DIC-owskich odcinków, dzieli go od nich także aż roczny odstęp czasu, wypada potraktować te 5 odcinków oddzielnie.
Łączenie tych dwóch produkcji jest tym bardziej dziwne i niesprawiedliwe, gdy zauważymy, że do sezonów SUNBOW ( 1985-1986) nie wlicza się dwóch poprzedzających je miniserii "Mass Device" (1983) i "Revenge of Cobra" (1984), które są przecież do reszty epizodów bliźniaczo podobne. 


Dragonfire to raczej przejście między oboma serialami. Most łączący produkcje opieczętowane tym samym logiem, jednak należące jakby do dwóch innych światów. 
Spójny i przemyślany fabularnie i postaciowo, pięknie zanimowany, ubóstwiany przez pociechy serial SUNBOW z filmem pełnometrażowym jako zamykającą go ( nieumyślnie zresztą ) klamrą. Oraz generalnie znienawidzony przez starą widownię, odmienny obrazem, intrem, muzyką, niekonsekwentny w wyborze bohaterów, swoisty "New Adventures of" G.I.JOE - serial DIC.

Dragonfire łączy w sobie pewne elementy obu tych produkcji, jednocześnie tworząc nową jakość, tak różną od obu seriali, że wręcz zapomnianą przez większość widzów i fanów G.I.JOE.



Wszystko zaczęło się od porażki "G.I.Joe: The Movie" ( Akcja G.I.Joe ), który miał być zaczątkiem nowych przygód popularnych od lat Joe'sów. Jednak głównie za sprawą nowolansowanej frakcji Cobra-La film poniósł niesprawiedliwą porażkę, a koszty ponoszone przez SUNBOW nagle stały się dla producenta zabawek - HASBRO, za wysokie. Gdy pojawiła się tania oferta od studia DIC ( M.A.S.K., Inspektor Gadżet, Real Ghostbusters ) plastikowe ludziki przeszły więc w ręce nowego animatora... który zerwał niemal całkowicie ze światem, bohaterami i jakością stworzoną przez SUNBOW.

Trzeba po prostu powiedzieć, że w porównaniu do innych serii tworzonych przez DIC od początku, studio to pomysłu na wykorzystanie schedy po SUNBOW zwyczajnie nie miało... Przynajmniej na starcie.


W Dragonfire razi przede wszystkim dziwny wybór postaci po obu stronach barykady. 

Wydaje się, że zbyt dosłownie pojęto tu slogan kreskówki jako "30-minutowej reklamy zabawek".

O ile SUNBOW przez cały okres pamiętał w swoim serialu o wszystkich figurkach, skupiając się bardziej lub mniej na tych popularniejszych bohaterach, jednocześnie wprowadzając z każdym rokiem w swoje szeregi nowych bohaterów, tak DIC wpadł na pomysł, że skoro serial kręci się w 1989ym czy 1990ym roku to należy uwzględnić tylko ludziki dostępne na rynku!


Bo tak też jest. Trzon bohaterów Dragonfire stanowią figurki, które pojawiły się właśnie w 1989ym roku, zaś z niemal całą megapopularną ekipą serii SUNBOW się pożegnano! 
Jakaż musiała być reakcja małego widza gdy okazało się, że takich idoli jak Shipwreck, Beach Head, Dial-Tone, Lifeline czy Bazooka nigdy już nie zobaczy!

Ze starej gwardii ( figurek z lacth 1983-86 ) ostało się tylko kilka osób i ich wybór także jest dziwny.


Nie wiedzieć czemu uwzględniono Zaranę podczas gdy resztę Dreadnoków z Zartanem wycięto. Nie wiadomo co stało się z Dr. Mindbenderem, choć jako główny naukowiec Cobry niewątpliwie przydałby się do operowania energią Dragonfire. 
Bryluje za to wspomniany Serpentor - w nieco innej kolorystyce ( przypominającej tą z komiksu ) i Baronowa.
Obecność Copperheada jest niejako "uzasadniona" jego późniejszą przemianą w wersję Python Patrol. 
Zniknęli także wszyscy starzy żołnierze Cobry - jedynie Crimson Guard ( Karmazynowa Gwardia ) ma swoich dwóch ( dosłownie! ) przedstawicieli - występujących zresztą o dziwo jako bohaterowie a nie mięso armatnie.

Z weteranów SUNBOW pojawiają się jedynie Lady Jaye i Sierżant Slaughter. 
W obsadzie jest też kilku innych, ale w nowych wersjach.

Nie ma także żadnego ze starych pojazdów.


Słowem nie wspomina się tutaj o bohaterach wprowadzonych w filmie pełnometrażowym. Próżno szukać lansowanego na nową gwiazdę Porucznika Falcona, Tunnel Rata, czy Jinx. Niesławna Cobra-La zniknęła chyba na zawsze wraz z końcem filmu. 
Właściwie jedynym, choć ciekawym, nawiązaniem do "G.I.Joe: The Movie" jest wężowate wcielenie Cobry Commandera, któremu przywrócona zostanie potem "człowiecza" postać.

Prawdziwie "tragiczny" los spotkał figurki z 1988go roku. Jako, że był to rok przechodni między filmem i serialem DIC, te niezwykle ciekawe postacie nie trafiły do żadnej kreskówki. Honoru broni jedynie Destro w złotej masce oraz pojawiające się na chwilę 3 pojazdy ( Cobra Bugg, Phantom X-19 i Skystorm ).

Podobnie postąpiono ze świetnym rocznikiem 1987ym - przepadł np mój ulubiony Croc Master. Z tej serii DIC zatrudnił jedynie Cobra Commandera w zbroi.


Prym wiodą zatem figurki i pojazdy z 1989go roku. 
Głównym bohaterem jest kamerzysta G.I.Joe Scoop. 
Partnerują mu przede wszystkim Stalker ( z kajakiem ) i maruderowy Low-Light próbujący dopaść szpiega we własnych szeregach.
Po stronie Cobry główne skrzypce grają Gnawgahyde i Alley Viper, który podobnie jak Karmazynowi Gwardzisci nie jest tu mięsem armatnim a zwykłym henchmenem.
Podstawowym typem szeregowych żołnierzy organizacji są tutaj więc Night Viperzy oraz Annihilatorzy.  
Z pojazdów dominują "Cobra Hiss II", "Cobra Condor", "F.A.N.G. II", "Razorback Destra" i "Raider G.I.Joe".



Ważną rolę w serii odgrywają dwie podgrupy - niewidoczni dla radarów "Python Patrol" Cobry i "Maruderzy Slaughtera" ( nie mylić z obecnymi w filmie "Renegatami" ) czyli starzy bohaterowie ale w nowej kolorystyce... choć nie wiedzieć czemu dowodzący nimi sam Sierżant Slaugther występuje w swojej starej wersji!

Jest on zresztą tutaj głównodowodzącym G.I.Joe... choć akcja rozgrywa się na całym świecie! 
Nie ma generała Hawka, nie ma porucznika Falcona... Misją zwalczania potężnej organizacji terrorystycznej i ocalenia świata dowodzi zwykły sierżant. 

Generalnie dawni bohaterowie są tutaj zresztą własnymi cieniami.



Jedynie Sgt. Slaughter i Cobra Commander trzymają stary poziom, z głosem podkładanym przez tych samych aktorów - odpowiednio... sierżanta Slaughtera ( autentyczną postać, gwiazdę wrestlingu ) i Chrisa Lattę.  

Reszta voice-actingu niestety trochę kuleje - nie jest zła ale wychodzi po prostu blado w porównaniu ze świetnie dobranymi, charakterystycznymi, żywymi głosami bohaterów SUNBOW.

Jednocześnie próba naśladowania starych głosów - Destra czy Baronowej przez nowych odtwórców wypada sztucznie i dość komicznie.

Nowymi głosami mówią Zarana, Lady Jaye i Serpentor... i wypadają niestety blado.

Zwłaszcza u Serpentora nie sposób znaleźć tego diabolizmu i majestatu jaki towarzyszył mu w poprzednich latach. W tej odsłonie wypada jak zwykły przebieraniec, a nie imperator i istota stworzona genetycznie z DNA największych wodzów w historii. 


Zarana i Lady Jaye niekorzystnie róźnią się także nieco imagem w porównaniu z SUNBOW, podobnie jak Karmazynowi Gwardziści, czego tańsza animacja nie do końca tłumaczy.

Technicznie jakość Dragonfire wcale nie jest zła. Pokutuje opinia, że jest nawet lepsza od głównego serialu DIC i, z czym się nie zgodzę, także z tym jakoby przypominała tą SUNBOWowską. 
Zasadnicze różnice to trochę blada kolorystyka i gorsze detale tła czy postaci. Także ruchy bohaterów są czasem nienaturalne.
Styl ogólnie przywodzi na myśl sposób animacji sławniejszej produkcji studia - M.A.S.K.

Także udźwiękowienie i linia melodyczna serii robią trochę gorsze wrażenie. Muzyka używa nieco starych elementów z SUNBOW. Zwłaszcza motyw przewodni użyty w intrze jest wyjęty ze starych sezonów. Różni się tylko kilkoma słowami - np "prawdziwego amerykańskiego bohatera" zastąpiono "międzynarodowym".
W odróżnieniu od poprzedników Dragonfire nie ma jednak własnego oryginalnego intra, a jedynie jest montażem ujęć wyciętych z odcinków.
Co jest o tyle ciekawe, że podstawowy serial DIC używa również montażu jako openingu ale już z własnym zupełnie odmiennym "themem"!  

Być może wszystko napisane powyżej działa na niekorzyść serii, ale zapewniam, że nie przekreśla Dragonfire jako przyjemnej kreskówki. 
TAK - jest to prztyczek w nos miłośnikom G.I.JOE i światowi stworzonemu przez SUNBOW.
TAK - jest to najsłabsza animacyjnie odsłona przygód amerykańskich super-komandosów.

Jednak jest to zarazem całkiem fajna bajka, którą warto obejrzeć. 
Śmieszyć może nieraz logika i dziecinność pewnych założeń fabularnych...
Akcji jest tu jednak sporo, punktów zwrotnych także, rzecz dzieje się w różnych miejscach świata - od Tybetu, po dżungle i amerykańskie prerie.
Jest to zarazem jedyna odsłona w której zobaczymy część z bohaterów Joe-uniwersum nie występujących nigdzie indziej - polscy miłośnicy G.I.JOE znajdą tu pewnie niejedną posiadaną figurkę, jako że zabawki z przełomu dekad były najczęściej spotykanymi "Dźi-aj-dżołami" w naszym kraju. 




Natomiast już prawdziwym ewenementem serii, i to na plus, jest uwzględnienie podgrup. Wiodąca rola "Slaughter's Marauders" i "Python Patrol" to jeden z niewielu przypadków wykorzystania subgrup G.I.JOE w kreskówkach.
Nie było to dane popularnej w Polsce "Tiger Force", ani "Battle Force 2000". 
Niechętnie wspominano je nawet w komiksie. 
Tym bardziej znaczące więc, że Maruderzy i Pytony uzyskały tutaj tyle pola do popisu. 

Jednocześnie bardzo fajnie zaprezentowano tu pojazdy... momentami mam nawet wrażenie, że zrobiono to wręcz lepiej niż u SUNBOW, gdzie wiele wehikułów było raczej tylko tłem dla bohaterów.

Polecam. Warto obejrzeć... 

...choć nadal zastanawiam się jak potoczyłaby się przyszłość G.I.JOE gdyby nie porażka filmu.


Pozdrawiam
"80s-Viper" Mazin


Brak komentarzy:

Prześlij komentarz